Pagina's

zondag 30 september 2012

Vijgen op twee manieren

Zoals ik in mijn vorige post al vertelde heb ik vanavond weer wat gebakken. Het is tenslotte zondag en wat kan je nou beter doen op zondag dan eens heerlijk te gaan bakken? Terugkomend op mijn vorige post en chooseyourcupcake. Michelle van chooseyourcupcake organiseert zaterdag 20 Oktober een cupcake proeverij, helemaal gratis! Hier kan je de 4 nieuwe wintersmaken proeven waaronder haar appel-kaneel, ik heb al samen met een vriendin een plekje gereserveerd.  Dus lijkt dit je ook wat, kijk dan even op haar website: www.chooseyourcupcake.nl en meld je aan!

Nu terug naar mijn bakactiviteiten van de avond. Ik heb gekozen om iets met vijgen te doen, dit omdat ik ze nog nooit gegeten heb, ik ze altijd voorbij zie komen in Masterchef Australia en het schijnbaar vijgenseizoen is. Ik heb er 4 gekocht op de markt, perfect voor een voor- en nagerecht voor mezelf. Ik heb een beetje gegoogled en voor het voorgerecht had ik de keus uit een aantal klassiekers. Uiteindelijk ben ik gegaan voor de ultieme klassieker: vijgen gewikkeld in serranoham met honing uit de oven met een balsamicodressing. Om de echte ultieme klassieker te maken had ik er misschien nog wat geitenkaas in moeten stoppen, maar de kaas heb ik even achterwege gelaten. Het is super makkelijk om te maken, je snijdt het steeltje eraf en vervolgens zet je een kruis in de vijg, dan druk je de 4 stukken een beetje uit elkaar en in de ontstane holte giet je wat honing. (Hier had je dan ook de geitenkaas in moeten stoppen.) Vervolgens omwikkel je de vijg met een plakje rauwe ham en zet je hem voor ongeveer 10 minuten in de oven op 180 graden om een krokant korstje te krijgen. Ondertussen maak je de balsamicodressing, 3 theelepels olijfolie en 1 theelepel balsamicoazijn, dit goed mengen en voor het serveren over de vijgen druppelen. Dit was mijn resultaat en het smaakte echt heerlijk! Het zoute van de ham combineert uitstekend met het zoete van de vijg en de honing. Zeker een aanrader!


Als nagerecht heb ik gekozen voor een warm vijgentaartje naar recept van de site http://yummyinmytummy.nl  

Warm vijgentaartje
voor 1 taartje
  • 2 plakjes bladerdeeg
  • 2 verse vijgen
  • 2 el pistachenoten
  • 2 el honing
  • 1 ei
  • 1 tl kristalsuiker
  1. Verwarm de oven voor op 200 graden, laat het bladerdeeg ontdooien en leg de twee plakjes op elkaar en rol uit tot een grotere lap. Snij desgewenst de hoeken eraf zodat je een cirkel krijgt of laat het een vierkant/rechthoek. Maak een inkeping op ongeveer 1 cm van de rand, snij niet helemaal door het deeg, dit zal ervoor zorgen dat je een mooie rand krijgt.
  2. Pel de pistachenoten en rooster ze kort in een droge koekenpan, hak ze vervolgens klein.
  3. Was de vijgen, haal de steeltjes eraf en snij ze in plakjes.
  4. Schenk wat honing over het deeg en leg de vijgen erop, strooi vervolgens de pistachenoten erover en eindig met wat suiker. 
  5. Smeer de rand in met het geklopte ei en zet het taartje voor ongeveer 15 minuten in de oven totdat de rand mooi op gebold is en goudbruin is. Serveer desgewenst met een bolletje ijs.
Zo kwam die uit de oven
Ik had het voornemen eerst de helft op te eten,
uiteindelijk is die helemaal in mijn buik gegaan

Ook dit smaakte weer heerlijk, maar of ik een echt vijgenfan ben geworden, dat weet ik niet. Het is een smaak waar ik enigszins aan moet wennen, ik kan het nog niet goed plaatsen, gelukkig smaakt het wel lekker. Als ze in het seizoen zijn wil ik er zeker wel wat mee doen want het is echt een super mooie vrucht, bijna zonde om op te eten. Nu even twee dagen 'rust' wat betreft het bakken, vanaf woensdag ga ik weer aan de slag. Dan staan er wel liefst 2 taarten op de planning, één voor mijn jaarclub en één voor mijn werk. En dan vrijdags thuis bij me ouders ook nog wat bakken, ik heb het er maar druk mee! Haha, gelukkig vind ik het hartstikke leuk. 

Herfstcucpakes

Het is officieel voor mij nu herfst en daarbij horen natuurlijk toepasselijke baksels. Aangezien het ook nog eens zondag is moest ik wel een klassieke combi uitproberen, namelijk appel-kaneel. Ik heb mij weer gewaagd aan cupcakes, maar niet voordat ik hetzelfde recept had als van iemand die echt een star-baker is op het gebied van cupcakes. Zij heeft een eigen bedrijfje; Choose your cupcake (http://chooseyourcupcake.nl/ en https://www.facebook.com/chooseyourcupcake)  en is ondertussen aardig succesvol. Haar cupcakes zien er altijd jaloersmakend uit en laat zij nou net gisteren een appel-kaneelcupcake hebben gemaakt. Op het plaatje zag het er echt hemels uit:

Copyright Choose your cupcake 
Gelukkig wilde ze haar recept met mij delen, het was tenslotte een recept van de site www.cupcakerecepten.nl met wat eigen aanpassingen hier en daar. Ik heb alle instructies nauw opgevolgd en hetgeen wat ik nooit verwacht had gebeurde; ik had goeie cupcakes! Zo kwamen ze de oven uit:



Woehoe! Precies zoals cupcakes eruit horen te komen! Zou het dan toch, dacht ik. Maar het gevaarlijkste kwam nog, de botercrème topping. Ik ben nog helemaal geen ster met toppings en gebak afwerken, ik ben allang blij dat er iets uit die spuitzak komt. Dit keer heb ik er geen spuitmondje opgezet maar ben ik gewoon gaan spuiten en dat werkte een stuk beter dan dat gepruts met die mondjes. Naar mijn mening zijn het net geen echte drolletjes, al komen ze misschien wel in de buurt... maar het is al een stuk beter dan mijn pogingen uit het verleden. Ik heb weer hoop gekregen dat ik cupcakes toch een keer onder de knie ga krijgen, dankzij Michelle van chooseyourcupcake en een perfect basisrecept van cupcakerecepten.nl. Dus in de toekomst zullen er meer cupcakecreaties voorbij gaan komen, de aanhouder wint zeggen ze altijd hé..


Appel Kaneel Cupcakes
voor 12 cupcakes (ik heb de maten aangepast voor 6 cupcakes, gewoon alles halveren)

Cupcakes
  • 125 gram roomboter, op kamertemperatuur
  • 125 gram kristalsuiker
  • 125 gram zelfrijzend bakmeel
  • 2 el melk, op kamertemperatuur (ik heb magere yoghurt gebruikt omdat ik geen melk in huis had en dit werkte ook prima)
  • 2 eieren, op kamertemperatuur
  • 1 appel, gesneden in kleine blokjes
  • 2 tl kaneel
  1. Verwarm de oven tot 170 graden
  2. Klop de boter romig en voeg beetje bij beetje de suiker toe. Mix tot er een romige en luchtige massa ontstaat.
  3. Voeg 1 voor 1 de eieren toe, mix tot alles goed is opgenomen.
  4. Voeg beetje bij beetje het zelfrijzend bakmeel toe en voeg als laatste de melk toe.
  5. Roer er daarna met een spatel de stukjes appels gemend met de kaneel doorheen.
  6. Schep alles in een muffinvorm die je bekleed hebt met papieren bakvormpjes, schep tot 2/3 van het vormpje. En bak 20-25 minuten totdat een prikker er droog uit komt. Open niet tussendoor, dan bestaat er de kans dat je cupcakes instorten.
  7. Laat ze 1 minuut in de vorm afkoelen en leg ze daarna op een koel rooster om af te koelen. De bakvormpjes kunnen er omheen blijven zitten.
Topping
  • 250 gram poedersuiker
  • 250 gram zachte boter
  • 2 el heet water
  • 2 tl kaneelpoeder
  • 1 tl vanille extract
  • Naar wens decoreren met nog kleine stukjes appel
  1. Klop de boter tot een smeuïge, luchtige massa en voeg langzaam de poedersuiker toe totdat er een crème ontstaat. 
  2. Voeg het water, kaneelpoeder en vanille extract toe en mix nog een keer goed. 
  3. Breng de topping aan met een spuitzak en decoreer naar wens met nog wat stukjes appel


Ze smaken echt hemels! Echt de perfecte cupcake voor na een heerlijke herfstwandeling. Samen met een warme beker chocolademelk met slagroom.. *kwijl*. Deze ga ik vrijdag nog een keer maken en dan ga ik eerst een wandeling maken en hem daarna verorberen met een beker chocolademelk, nu al zin in! Maar waar ik ook enorm zin in heb zijn de vijgen die ik vanavond ga bereiden! Volgens mij is het vijgenseizoen aangebroken want ze liggen in kistjes vol op de markt en voor 2.50 heb je al een kistje. Dus ik heb er dinsdag ook ééntje gekocht, niet een kistje want dat is wel iets teveel van het goede, maar een klein bakje met 4 vijgen erin. Ik ga ze op twee manieren bereiden, namelijk hartig en zoet, als voor- en nagerecht. (Het hoofdgerecht wordt en zelfgemaakte pan groentesoep, jummie!) Als voorgerecht is het de bedoeling een klassieker te maken, eentje met parmaham en balsamicoazijn uit de oven en als nagerecht ga ik een warm vijgentaartje met pistachenootjes en ijs maken. Het verslag komt vanavond!

donderdag 27 september 2012

Koffie, koffie, Cake!

Op de één of andere manier had ik enorm veel zin om een koffiecake te maken. Geen idee waar dit verlangen vandaan kwam, zeker omdat ik geen koffiedrinker ben. Ik heb nog geprobeerd mezelf op andere ideeën te brengen maar dat mocht niet baten. Dus ik heb mij gister aan een koffiecake gewaagd. Het recept was niet al te moeilijk, het moeilijkste was toch wel de koffie vinden, ik moest poeder voor instantkoffie hebben. Dus ik naar de supermarkt opzoek naar instant koffie, al snel gevonden maar deze bestonden uit korreltjes en niet uit poeder! Help! Ik kon echt niks anders vinden en dus toch maar de korreltjes instant koffie meegenomen. Het werkte prima! De rest van het recept ging ook erg vloeiend, ik moest alleen de baktijd weer aanpassen maar dat ben ik ondertussen wel gewend. Het is mij namelijk nog steeds een raadsel wat voor oven we hier nou precies hebben. Het is een combi magnetron/oven, hij is klein, er staat een ronddraaiend plateau in en aan de linkerkant is een soort propeller te zien waardoor ik nog steeds vermoeid dat het een soort van heteluchtoven oven is. Wat ook meteen verklaard waardoor ik altijd de baktijd moet aanpassen, want heteluchtovens worden sneller warm. Maar correct me if I'm wrong! Terug naar de cake, eenmaal uit de oven heb ik hem laten afkoelen op een rooster, na een uurtje heb ik het glazuur gemaakt en eroverheen gespreid en hij was ready to eat! Zelfs mijn andere niet-koffiedrinkers in de club vonden de cake lekker en zelf vind ik het ook een zéér geslaagd recept. Dus hou je van koffie, of juist niet, dan alsnog raad ik jullie aan deze cake een keer geprobeerd te hebben!

In de vorm
Koffiecake

  • 125 gram zachte boter
  • 250 gram suiker
  • 3 eieren, losgeklopt
  • 2 tl vanille-essence
  • 1 el poeder/korrels voor instantkoffie
  • 100 gram gewone bloem
  • 50 gram zelfrijzend bakmeel
  • 100 gram zure room (losgeklopte creme fraîche)
Koffieglazuur
  • 4 tl poeder/korrels voor instantkoffie
  • 125 gram poedersuiker
  • 20 gram gesmolten boter
  1. Verwarm de oven voor op 160 graden (mijne kon alleen op 150 of 175, dus heb hem op 150 gedaan) Vet een rechthoekige vorm/lage ovenschaal van 28x18 cm in en bekleed met bakpapier.
  2. Klop de boter met de suiker licht en romig. Klop er scheut voor scheut het losgeklopte eimengsel door. Roer de vanille-essence en het koffiepoeder aan met een eetlepel heet, niet kokend water en klop door het botermengsel. Spatel er met een metalen lepel de beiden soorten gezeefde bloem afwisselend met de zure room door. Roer tot het mengsel net gemend en bijna glad is.
  3. Schep het beslag in de vorm en strijk de bovenkant glad. Bak 30-40 minuten (op 150 graden heb ik hem 50 min. gebakken) tot een prikker er schoon uit komt. Laat de cake 5 minuten in de vorm rusten en stort op een rooster om af te koelen.
  4. Roer voor het glazuur het koffiepoeder in een kommetje met 2 eetlepels heet/niet kokend water aan. Voeg de poedersuiker en de boter toe en roer tot alles goed gemend is. Strijk het glazuur over de afgekoelde cake.


Mijn foto's zijn iets te donker geworden, maar deze foto uit het bakboek geeft mijn aangesneden versie goed weer.

Sticky Date Toffee Pudding recept

Hierbij het recept voor de sticky date toffee pudding uit twee posts geleden, die jullie nog van mij tegoed hadden. Het recept komt uit het kookboek Wat te koken& hoe te koken door Jane Hornby, een heel fijn en handig boek met duidelijke recepten met afbeeldingen erbij. Morgen zal een verslag volgen van woensdag taartjesdag!


  • 150 gram dadels zonder pit
  • 300 gram zachte, ongezouten boter, plus wat extra om in te vetten
  • 300 gram licht ruwe rietsuiker
  • 4 middelgrote eieren
  • 1 tl vanille-extract
  • 1 tl koekkruiden
  • 150 gram zelfrijzend bakmeel
  • 1/4 tl grof zeezout
  • 150 ml slagroom
  • slagroom of ijs om te serveren (optioneel)
  1. Doe de dadels in een pannetje en giet er zoveel water over dat ze net onder staan. Zet de pan op middelhoog vuur en breng aan de kook. Laat 5 minuten koken, of totdat de dadels heel zacht zijn.
  2. giet de dadels af in een zeef en gooi het kookwater weg. Doe de dadels in een kom van een keukenmachine en laat de machine draaien tot er een gladde massa is ontstaan. Laat een paar minuten afkoelen. Verwarm de oven ondertussen voor op 180 graden en vet de binnenkant van een bakblik van 20x30 cm in met wat boter. (Een springvorm werkt ook prima) Bekleed het blik vervolgens met bakpapier.
  3. Weeg 200 gram van de boter en 200 gram van de suiker af en voeg aan de dadels in de keukenmachine toe. Laat de machine draaien tot er een gladde massa is ontstaan.
  4. Voeg eieren, vanille, koekkruiden, zelfrijzend bakmeel en zout toe, en meng tot een glad deeg. Schep de massa in het beklede bakblik. Bak de cake 30 minuten, totdat hij goudbruin en goed gerezen is.
  5. De toffeesaus: bij mij is die dus jammerlijk mislukt en ik zou dit recept dan ook niet snel aanraden om toffeesaus mee te maken. Het makkelijkste is om karamel te maken en er vervolgens room doorheen te roeren en op deze manier een toffeesaus te maken. Voor degene die het toch met dit recept willen proberen, gaat uw gang: Doe de resterende boter en suiker in een pan. Voeg de room toe en laat 5 min. heel zacht koken, of totdat alle suikerkorrels zijn opgelost.
  6. Draai het vuur hoger en laat het mengsel 10 minuten sudderen, totdat hij is ingedikt tot een donkere, zijdeachtige toffeesaus.
  7. Wanneer de cake 30 minuten in de oven heeft gestaan, steek je een prikker in het midden. Komt de prikker er droog uit dan is hij gaar. Bevat de prikker nog deegrestjes, bak dan nog 5 minuten langer en controleer opnieuw.
  8. Snijd de cake in vierkante stukken en leg die op borden. Schep er wat van de saus over en serveer met nog wat slagroom en/of ijs.
De foto uit het boek van Jane Hornby

zaterdag 22 september 2012

Frambozentaart

Ik was een dagje thuis thuis en er werd van mij verwacht dat ik een taart zou bakken. Mijn ouders zien al mijn lekkere baksels op deze blog maar kunnen er niks van proeven. Hoe oneerlijk! Dus ik wilde ook met alle plezier een taart bakken. Onze frambozenstruik was aan het ontploffen volgens mijn moeder, er was niet tegenop te eten. Het hoofdingrediënt was dus al voor mij bepaald: frambozen. Eerst ben ik maar eens gaan plukken om te kijken hoe groot de oogst was, en overdreven had mijn moeder zekers niet.


Een halve kilo frambozen! Daar kon ik wel een taart van maken. Dus daar gingen we naar Google, zoekwoord: frambozentaart en de foto's die er uit rolde waren niet mis! Uiteindelijk ben ik voor deze foto gegaan van de AH site:


Uiteraard zag mijn taart er niet zo uit, de belangrijkste reden daarvoor was dat ik niet de juiste bakvorm tot mijn beschikking had. Ik had alleen maar een springvorm, dus dan krijg je nooit zo'n mooie rand. Mijn vulling zag er ook veel rozer uit dan op het plaatje, maar dat vond ik niet zo erg. Want de taart smaakte uiteindelijk lekker! Ik heb wel het één en ander moeten aanpassen aan het recept, vooral de bodem zorgde voor enige frustratie aan mijn kant. Het deeg was veel te kruimelig en hard, totaal niet soepel. Dus na het uurtje rusten heb ik er nog zo'n zes à zeven eetlepels koud water toegevoegd en het deeg weer goed doorgekneed en terug in de koelkast gezet. Het uitrollen was ook een ramp, toen ik het om mijn deegroller wilde draaien bleven stukken aan het aanrecht plakken en uiteindelijk heb ik het in stukken in de vorm gedaan en met mijn handen bijgewerkt. De blinde bakvulling erin en toch nog maar een keer in de koelkast, ik heb namelijk ergens opgevangen dat je deeg koud moet zijn. Waarom dit precies moet weet ik nog niet helemaal, want mijn deeg krimpt nog steeds als ik het in de oven zet. Zo ook deze keer, de lap deeg hing over de rand van de springvorm en toen ik hem eruit haalde was die verschrompelt tot de helft van mijn springvorm. Ik snap daar nog steeds niks van. Uiteindelijk viel het nog wel mee hoe groot de ramp was en heb ik de witte chocolade gesmolten en over de bodem uitgestreken en in de koelkast gezet zodat het kon harden. Toen was de vulling aan de beurt, frambozen prakken en er de suiker en mascarpone doorheen werken. Naar mijn gevoel bleef de vulling veel te vloeibaar en heb ik maar vlug een blaadje gelatine er doorheen gedaan. Alles nogmaals in de koelkast zodat het kon opstijven, maar dit heeft denk een uurtje geduurd want daarna begonnen mijn ouders herhaaldelijk te vragen hoe het met de taart was. Niet omdat ze geïnteresseerd waren of het allemaal goed ging maar meer omdat ze gewoon een stuk wilde proeven! Haha, dus maar snel de taart in stukjes verdeeld en heerlijk zitten smullen. De katten hebben ook nog gesmuld want ik had de taart op het aanrecht laten staan, er niet bij nadenkend dat de katten ook wel eens op het aanrecht komen. Dus die hadden ook een taartpunt opgesmikkeld. Ach ja, hij was schijnbaar dus erg lekker! Dus als je jezelf en/of je katten een plezier wilt doen, hierbij het recept:

Frambozentaart
  • 125 gram zachte roomboter, in kleine blokjes
  • 200 g witte basterdsuiker (ik heb kristalsuiker gebruikt omdat ik de basterdsuiker niet in huis had)
  • 250 g bloem gezeefd
  • 2 eierdooiers
  • 500 gram frambozen (vers of diepvries)
  • 70 gram witte chocolade, in stukjes
  • 1 bakje mascarpone (250 g)
  • 1 blaadje gelatine
  • Eigenlijk een lage taartvorm van 28 cm, maar een springvorm werkt ook
Meng de boter en 125 g suiker tot een glad mengsel. Meng de bloem erdoor en wrijf met je vingertoppen tot een kruimelig deeg. Voeg de dooiers toe en een aantal eetlepels koud water (net zolang totdat je een enigszins soepel deeg hebt) en kneed het geheel snel tot een soepel deeg. Maak het deeg niet tot een bal maar sla het een beetje plat tot een vierkant/rechthoek; zo koelt het veel sneller af dan die enorme bal deeg. Verpak in plasticfolie en laat het 1 uur in de koelkast rusten.
         Bestuif het werkvlak met bloem en rol het deeg uit tot een lap die groter is dan de taartvorm. Bekleed de ingevette taartvorm (ik leg meestal bakpapier over de bodem en vet de randen met boter in, zo blijft je taart niet aan de bodem plakken) met het deeg en leg er bakpapier op met een steunvulling (dit kunnen gedroogde peulvruchten zijn, rijst of speciale steunvullingen uit de winkel) Zet nogmaals een kwartiertje in de koelkast en verwarm ondertussen de oven voor op 200 graden. Bak de deegbodem 15 min. in de oven, verwijder de steunvulling en bak nogmaals 10 min. totdat de bodem goudbruin is. Laat de taartbodem op een rooster afkoelen. Smelt de chocolade au-bain-marie en strijk het over de afgekoelde taartbodem. Zet in de koelkast zodat de chocolade kan harden. Maak de vulling door de helft van de frambozen met een vork tot moes te prakken en het blaadje gelatine te bereiden volgens de verpakking. Meng de mascarpone en de rest van de suiker (75 g, maar kan ook naar smaak) erdoor. Verdeel het mascarponemengsel over de taartbodem, strijk de bovenkant glad en verdeel de achtergehouden frambozen over de taart. Bestrooi naar wens wat poedersuiker over de taart.

En zo zag mijn taart eruit, toch wel iets anders dan het plaatje, maar nog steeds heerlijk!

vrijdag 21 september 2012

Sticky date pudding zonder toffeesaus

Eigenlijk had de titel moeten zijn: Sticky date pudding met toffeesaus. Helaas gaat ook bij mij niet alles van een leien dakje en is de toffeesaus jammerlijk mislukt. Ik vond het al een raar recept om toffeesaus mee te maken, 100 gram rietsuiker, 100 gram boter en 150 ml slagroom en dit laten inkoken tot een donkere, dikke toffeestroop. Dit alles moest binnen 10 minuten ontstaan zijn, na 10 minuten was er nog geen dikkere donkere stroop. Dus ik het vuur hoger gezet en even naar me vriendinnen in mijn kamer gegaan. Jullie raden het vast al, de stroop bakte aan en zo had ik verbrande toffeesaus. Ik heb nog geprobeerd de saus te redden door het door een zeef te gieten maar helaas kwamen de verbrande stukjes door de zeef. Dat werd dus geen toffeesaus, gelukkig had ik nog een bolletje ijs zodat ik niet helemaal een kale taart hoefde te presenteren.
      De taart zelf ging aardig goed, ik moest wel weer wat aanpassingen aan de oventijd doen. Na de verstreken oventijd was de hele taart nog wobbelig en nog langer niet gaar. Dus nog 5 minuutjes langer, nog niet gaar, nog eens 10 minuten en toen was die perfect. De taart smaakte heerlijk, ondanks de ontbrekende toffeesaus. Ik zou graag het recept met jullie willen delen, maar ik heb het kookboek niet bij mij op het moment dus het recept hebben jullie nog van mij tegoed! Wel kan ik alvast een foto met jullie delen.


De volgende taart staat alweer klaar om gemaakt te worden. Ik ben een dagje thuis bij me ouders en die verwachten natuurlijk ook een taart. Nu blijkt dat de frambozenstruik aan het ontploffen is, daar moet ik wat mee doen! Dus ik ga maar eens een opzoek naar een lekker recept met frambozen. Het verslag kunnen jullie morgen lezen.

zaterdag 15 september 2012

Toetjesdiner

Het beste verjaardagscadeau voor iemand anders is als je er zelf van kan meegenieten. En meegenieten heb ik gedaan! Voor de verjaardag van mijn zusje heb ik haar een negen gangendiner bestaande uit alleen maar toetjes cadeau gegeven. Dit alles werd georganiseerd door Joanna Schouten, eigenaresse van TOET. Zij staat vrijdags en zaterdags op de Vismarkt in Groningen met zelfgemaakte, eerlijke, pure en biologische toetjes. Maar nu was er dan ook een heus toetjesdiner, gezellig samen aan één lange tafel alleen maar toetjes eten. Voordat ik in zal gaan op de negen toetjes wil ik toch nog even promotie maken voor Joanna en haar bedrijfje TOET. Het diner was echt héérlijk, héél gezellig, goed georganiseerd, echt een leuk avondje uit. Ik kan het dan ook zeker iedereen aanraden die gek is op toetjes! Lijkt een negengangendiner je iets teveel van het goede, ga dan tenminste een keertje langs bij haar kraampje op Vismarkt, het is zeker de moeite waard! Ik wil Joanna nogmaals bedanken voor deze geweldige avond en iedereen die enigszins geïnteresseerd is, neem eens een kijkje op haar website: www.toet.nu

En dan nu, het negengangediner! Ik moet zeggen, ik zit echt bomvol op het moment, er kan echt niks maar dan ook niks meer bij. Maar ik en me zusje hebben echt een geweldige avond gehad. Het begon allemaal met perziken, gepocheerd in een rode wijn met amandelkoek. Dit was als 'voorafje', vergelijkbaar met stokbrood met kruidenboter. Het werd samen geserveerd met semi bevroren druiven met pure chocolade, vergelijkbaar met een olijven. De combinatie van deze smaken was echt heerlijk, zeker een leuk alternatief om een keer zelf op tafel te zetten voor een feestje. Helaas heb ik hier geen foto van gemaakt, ik was nog zo onder de indruk dat het al op was voordat ik bedacht dat er een foto van moest komen. Van de tweede gang is er wel een foto genomen, dit was aardbeiensoep met basilicum en een bolletje vanille ijs. Wat een combi weer! Denk dat het met munt ook echt super zal zijn.


De derde gang was een Tarte Tatin, dit keer met peer en walnoten. Ik val een beetje in herhaling maar ook dit was weer heerlijk!


Om alle zoetigheid een beetje te onderbreken werd er de vierde gang een geitenkaassoufflé geserveerd met een gepocheerde perzik. Mijn zusje, die normaal gesproken niet van geitenkaas houdt heeft zitten smullen, en ik deed vrolijk mee. Het was een hele zachte, romige smaak en een perfecte portie. 


Na ongeveer twee en een halfuur waren we op de helft, de vijfde gang werd geserveerd. Een kaasplankje met een glaasje port. (Bij iedere gang was een bijpassende wijn, Marije en ik dronken gezellig mee maar op een gegeven moment zijn we maar gestopt. Je moet zo snel naar de wc van alcohol, haha.) Dit kwam echt als geroepen, echt een perfecte timing. Een negengangendiner bestaande uit louter zoete dingen, dat is volgens mij onmogelijk om vol te houden. Er moet gewoon iets hartigs tussen zitten en een kaasplankje hoort natuurlijk  bij de desserts/nagerechten. Hier is alleen geen foto van gemaakt, het plankje was zo leeg, haha. Gang zes was een grappe van meloen, het werd geserveerd in een chique wijnglas met wat frambozen en was heerlijk verfrissend.


De zevende gang was een citroenpudding waarvan de bovenkant cake-achtig aandeed en de bodem vloebaarder was. Dit was ook opeens op en een foto van een leeg glas, tja, werkt ook niet echt. Jullie moeten we maar op mijn woord geloven dat ook dit weer lekker was. De enerlaatste gang was een appelpizza, geserveerd met een bolletje kaneelijs en in de pizza zat wat marsepein. Dit ga ik zeker onthouden om een keer zelf te maken! Ondertussen begon iedereen toch aardig vol te zitten, maar de laatste gang was toch wel echt de ultieme afsluiting; een chocoladetaart! Er moest gewoon ruimte gemaakt worden! Het was een luxe versie van een arretjescake, voor het lekkere eigenlijk iets te machtig en zwaar, maar qua smaak was die echt geweldig. De cake werd vergezeld door een heerlijk glas verse muntthee (en koffie voor de liefhebber)


Al met al een geweldige avond. Ik moet misschien komende week wel iets meer sporten want ik ben toch zeker wel een aantal kilo aangekomen volgens mij. Maar dit is iets dat je natuurlijk niet zomaar iedere dag doet, een keertje moet kunnen. Ik heb enorm veel inspiratie opgedaan voor eigen baksels, heb een geweldige avond gehad en ook mijn zusje vond het geloof ik niet erg dat haar verjaardagscadeau wat later kwam. Iedereen, kom volgende keer gezellig naar het Toetjesdiner! Hou de site in de gaten voor verder nieuws en data: www.toet.nu

woensdag 12 september 2012

Limoentaart met chocolade

Het is weer woensdag en dus was het taartjesdag! Het is een praktische taart geworden omdat ik om 11 uur een afspraak had en van half 3 tot 6 uur moest werken. Dus het moest een soort cheesecake-achtige taart worden die een aantal uur in de koelkast moest opstijven. Gelukkig waren er nog genoeg taartrecepten om uit te proberen, mijn keus was gevallen op de limoentaart met chocolade uit het boek 'Keuken' van Nigella Lawson. Heerlijk boek trouwens!


Het recept was tamelijk simpel, al moest ik her en der wat aanpassingen maken. Vooral de bodem is op een gegeven moment op eigen fantasie in elkaar geflanst. Het moest een kruimelige, vochtige structuur krijgen maar het bleef tamelijk droog. Ik vond het al zo raar dat er koude boter doorheen verwerkt moest worden in plaats van gesmolten boter. Op een gegeven moment heb ik dan toch maar wat boter gesmolten door de rest van het deeg gedaan. Toen werkte het opeens een stuk beter. Aan de vulling heb ik ook meer citroensap en rasp toegevoegd omdat ik de smaak van de zoete gecondenseerde melk te overheersend vond. Het eindresultaat mocht er wezen, de rand bleef zowaar overeind staan en intact en de vulling was goed opgesteven. Mijn clubgenoten hebben er ook van genoten, 'een goddelijke vulling' kreeg ik zelfs als compliment. Mission accomplished! Hierbij dan het recept van deze goddelijke taart. Ik heb hem gemaakt in een kleine springvorm; ongeveer een doorsnede van 13 cm. Het recept was voor een taart met een doorsnede van 23 cm.

Limoentaart met chocolade
  • 300 gram digestives of tarwebiscuits
  • 1 el cacaopoeder
  • 50 gram ongezouten boter (ik heb dus een deel gesmolten)
  • 50 gram pure chocolade in kleine stukjes gehakt
  • 1 blik gezoete gecondenseerde melk (379 gram) bij voorkeur gekoeld
  • 4 limoenen, voor ongeveer 2 eetlepels (30ml) fijngeraspte schil en 1.75 dl sap (naar eigen smaak toevoegen)
  • 3 dl slagroom
  • 1 plak pure chocolade
Doe de biscuits, cacaopoeder, boter en chocolade in een keukenmachine en hak ze tot een donkere, vochtige, zanderige massa. Doe het mengsel in de taartvorm en druk het over de bodem en langs de wand van de vorm. Zet de vorm in de koelkast terwijl je de vulling maakt. Doe de gecondenseerde melk in een kom, rasp de limoen in een andere kom en bewaar de rasp voor garnering. Klopt het sap van de limoenen door de gecondenseerde melk. Klop er de slagroom door met een handmixer tot de massa dik wordt. Schep het mengsel in de gekoelde biscuitkorst. Zet de taart minstens 4 uur in de koelkast (aangenomen dat de gecondenseerde melk gekoeld was) tot hij stevig is. Rasp de chocolade fijn over de taart en bestrooi met de limoenschil. Serveer de taart onmiddellijk, want hij wordt zacht als hij te lang buiten de koelkast blijft staan.



zaterdag 8 september 2012

Me against the citroencupcakes

Eén taart in de week is natuurlijk niet genoeg om mijn bakskills te verbeteren, daarom heb ik vandaag citroencupcakes gemaakt. Eigenlijk heb ik een hekel aan cupcakes en muffins, ze worden nooit zoals op de plaatjes; netjes gelijk gerezen, mooie topping. Bij mij verbranden ze aan de ene kant van het bakblik en de andere kant blijft schrikbarend bleek. Het gelijkmatig rijzen is me ook nog nooit echt goed gelukt, of het worden toppen van de Mount Everest of het stort jammerlijk in. Het afmaken van de cupcake met een topping is ook nog een vaardigheid die ik onder de knie moet krijgen. Het begint hoopgevend, maar al snel eindigt het in een drol en dan besluit ik het maar glad te strijken. Maar dan zien de cupcakes er weer zo klein en laag uit, zucht, hopelijk begrijpen jullie mijn afkeer tegen cupcakes nu.
        Toch wilde ik het weer proberen, eerst op naar de Xenos om een kleine muffinvorm te halen, eentje met zes stuks in plaats van twaalf. Onze muffinvorm met twaalf cakejes kan niet ronddraaien in onze kleine combioven en daardoor worden ze nooit egaal bruin. Probleem één zou dan nu ook opgelost moeten zijn. Ik besloot om mijn cupcakes te vullen met citroenroom, dus eerst heb ik de citroenroom gemaakt omdat deze een uur in de koelkast moest afkoelen. Vervolgens heb ik mij aan de cupcakes gewaagd, het betrof een recept uit mijn 'Hummingbird bakboek'. Het Hummingbird bakboek is een erg mooi boek, maar de recepten wisselen nogal. Ik heb een keer een poging gedaan tot het maken van de brownies, maar deze bleven maar of ongaar of zo droog als cake. Daarentegen is het recept voor het bananenbrood al geliefd onder vrienden en familie. Ik besloot het een kans te geven en begon met het beslag. Ik heb het niet te lang gemixt want dan zouden de cupcakes te taai worden, vlug in de vormpjes en in de oven. Na tien minuten zag ik tot mijn ongenoegen dat de cupcakes het vertikten te rijzen, nouja, de buitenkant was boven het vormpje maar het midden van de cupcake leek eerder te zinken dan omhoog te komen. Zie je wel dat die stomme cupcakes nooit lukken! dacht ik. Zo haalde ik ze uit de oven:


Maar al snel bedacht ik me dat het eigenlijk wel handig was, ik zou het midden toch vullen met de citroenroom en nu kon ik makkelijker de gaatjes maken voor de room. Een geluk bij een ongeluk. Dus met een theelepeltje het midden eruit geschept en met datzelfde theelepeltje de citroenroom erin gedaan. 


Dit zag er natuurlijk niet echt lekker uit dus heb ik de citroenglazuur (botercrème) ook nog gemaakt en erop gedaan. Uiteraard ging dit niet zoals ik wilde, ik wilde een mooie, zwierige top maken, het eindigde in een flats botercrème met een klein puntje. Ach ja, hopelijk zouden ze smaken. En smaken deden ze! De cakejes waren wel wat zachter dan ik had verwacht, wat het eten wat bemoeilijkte. Je moet ook wel van citroen houden anders is het misschien iets teveel van het goede. Maar al met al is het geen complete ravage geworden en heb ik weer kunnen oefenen met cupcakes. Iemand misschien tips om mijn cupcakes goed en gelijkmatig te laten rijzen? Iemand die überhaupt tips heeft wat betreft cupcakes en het perfecte recept? Ik zal mijn recepten met jullie delen, misschien dat het bij jullie wel goed gaat en misschien dat iemand kan zien waar het bij mis is gegaan.

Citroenroom (voor 6 cupcakes)
  • 35 gram fijne tafelsuiker
  • 2 el versgeperst citroensap
  • halve theelepel fijn geraspte citroenschil
  • 1.5 grote eierdooiers (of 2 kleine zoals ik deed)
  • 30 gram ongezouten boter, in blokjes
Meng in een kleine steelpan op middelhoog vuur de tafelsuiker, citroensap en de citroenschil. Roer tot de suiker is gesmolten. Klop in een hittebestendige kom de eierdooiers goed los. Voeg langzaam het hete citroenmengsel toe. Schenk de vla door een fijne zeef. Zet de kom op een pan heet, borrelend water. Roer voortdurend tot het mengsel zo dik is dat het de bolle kant van een houten lepel bedekt. Laat de vla niet koken! Neem de kom van het vuur en klop de klontjes boter er één voor één door. Dek de room af met bakpapier/huishoudfolie en zet hem 1 uur in de koelkast.

Citroencupcakes (voor 6 cupcakes)
  • 60 gram bloem
  • 75 gram fijne kristalsuiker
  • 0.75 tl bakpoeder
  • 1 el geraspte citroenschil, plus extra om te garneren
  • 20 gram boter op kamertemperatuur
  • 60 ml volle melk
  • half ei
Verwarm de oven op 170 graden. Doe de bloem met de suiker, bakpoeder, citroensap en boter in een kom en klop op de laagste stand tot het mengsel een zanderige consistentie heeft en alles goed vermengt is. Voeg geleidelijk de melk toe en klop tot hij net is opgenomen. Doe het ei bij het bloemmengsel en klop tot het net is opgenomen. Laat de machine nog een paar minuten draaien tot het een glad beslag is. Klop niet te lang. Schep het beslag in papieren vormpjes totdat ze tot tweederde gevuld zijn en bak de cakejes 20-25 minuten in de warme oven of tot het gebak terugveert als u op de bovenkant drukt. Een in het midden erin gestoken spies moet er schoon uitkomen. Laat de cakejes kort in de vorm afkoelen voor u ze op een taartrooster zet om ze koud te laten worden.

Citroenglazuur (voor 6 cupcakes)
  • 125 gram poedersuiker, gezeefd
  • 40 gram boter op kamertemperatuur
  • 1 el geraspte citroenschil
  • 2 el volle melk
Mix de poedersuiker, boter, citroenschil tot een samenhangend mengsel. Voeg geleidelijk de melk toe en zorg dat dit volledig opgenomen is. Blijf minstens 5 minuten kloppen, hoe langer u klopt, des te luchtiger het wordt. Schep als de cakejes koud zijn het citroenglazuur erop en garneer met wat reepjes citroenschil

En dit was mijn eindresultaat

vrijdag 7 september 2012

Boeken!

Gisteren ben ik met twee vriendinnen naar het Boekenfestijn in Utrecht geweest. Een hal van de jaarbeurs was omgetoverd tot walhalla van lezers. Eerder ging ik voornamelijk heen voor de goedkope romans maar dit jaar ging ik toch vooral voor de kookboeken. Vier enorm lange rijen, en met lang bedoel ik minstens 10 meter, vol met boeken over koken en bakken. De stress sloeg lichtelijk toe, want welk boek zal ik nu meenemen? Welk boek is goed en wat is nou echt een koopje? Mijn eerste criteria was dat er vernieuwende recepten in moesten staan en het moest ten tweede ook echt een koopje zijn. Dus onder de 10/15 euro was wel het vereiste. Uiteindelijk ben ik met twee bakboeken thuisgekomen, best netjes al zeg ik het zelf.
Het eerste boek sprak me enorm aan door de titel: Het succes zit 'm in het deeg: Boter,suiker,bloem. Dat is wat ik juist zo leuk vind aan bakken, je hebt in principe zo weinig nodig voor de basis, bloem, suiker, boter en eieren en je kan zo aan de slag. Ik sloeg het boekje open en meteen eindigde ik op de pagina met een recept voor de beroemde Rocky Road, hop in het karretje! Het tweede boek is een dessertboek maar er staat dus echt van alles in! De uitgeverij kende ik al van een ander bakboek dat in mijn bezit is en uit dat boek komt mijn heerlijke brownierecept. Na even gebladerd te hebben ging ook dat boek in mijn karretje. Dus ik ben nu de blije eigenaar van twee nieuwe bakboeken waarvan het eerste recept al geprobeerd wordt door een vriendin. En tot nu toe ziet die taart en super lekker uit, dus dat voorspelt veel goeds!



donderdag 6 september 2012

Taart Numero Uno!

Gister was het dan zo ver, de eerste taart moest gebakken worden voor clubavond. Ik had al een paar dagen zitten nadenken wat ik dan precies zou willen maken, zoals in de vorige blog al vertelt is wilde ik graag iets met de laatste aardbeien doen. Aardbeien en chocolade, dat was waar ik mee wilde werken. Uiteindelijk heb ik besloten om een ´simpel´ biscuit te maken, (simpel tussen haakjes want zo simpel is het dus helemaal niet) deze in lagen te snijden; één à twee naar gelang mijn zelfvertrouwen. Deze lagen te vullen met een zelfgemaakte aardbeienmousse en de taart zou worden afgedekt met een laag ganache en verse aardbeien met slagroom. Nou, moest lukken dacht ik!
       Ten eerste, biscuit maken is dus helemaal niet zo makkelijk. Ik had braaf de zes eieren zeven minuten gemixt met de handmixer en toen beetje bij beetje de suiker toegevoegd. Maar toen kwam het moeilijkste gedeelte, de bloem moest er zo soepel en snel mogelijk doorheen worden geschept. Het moest persee met een metalen lepel en het mocht vooral niet te lang duren omdat dan de luchtigheid van de eieren zou instorten. Ten eerste had ik geen metalen lepel, dus heb ik de pannenlikker gebruikt en ten tweede was ik dus niet zo snel en soepel met de bloem er doorheen scheppen. Iedere keer als ik dacht dat het goed gemengd was kwam er weer een klont bloem naar boven. Nouja, liever een wat zwaardere biscuit dan klonten opgehoopte bloem in me taart. Alles netjes in me bakblik gegoten en op hoop van zegen in de oven gezet. Gelukkig begon die te rijzen, maar helaas niet zo hoog als ik wilde, dus dat werd een beetje improviseren.
      De vulling; aardbeienmousse had ik van te voren gemaakt, dit was heel simpel. 250 gram aardbeien pureren met citroensap en suiker. Daarna gelatine erdoorheen mengen en in de koelkast zetten. Na een halfuurtje er stijfgeklopte slagroom doorheen en terug de koelkast in tot gebruik. Helaas werd de mousse niet zo dik en stevig als ik gehoopt had, daar moet ik dus ook nog wat anders op vinden. Gedurende de tijd dat het biscuit in de oven stond had ik de ganache gedaan. Dit is echt zo simpel en zo verrukkelijk! 300 gram pure chocolade in kleine stukjes gehakt, slagroom tegen de kook brengen en over de chocolade gieten. Beetje roeren en laten afkoelen, that's it. Tijdens het afkoelproces heb ik er samen met me huisgenoot een paar aardbeien ingedoopt; mini chocoladefondue! Haha.
      Toen werd het tijd voor het in elkaar zetten van de taart, het biscuit was genoeg afgekoeld en kon gesneden worden. Omdat die nou zo hoog gerezen was als ik wilde kon ik er maar één laag in snijden. Niet dat ik dat heel erg vond, twee lagen is misschien nog iets te hoog gegrepen. Die ene laag snijden was al lastig genoeg maar wonder boven wonder ging die nog aardig recht. Ik heel enthousiast de aardbeienmousse er tussen gesmeerd, pas later bedenkend dat het met snijden wel eens onhandig kon zijn omdat het er tussenuit zou knijpen. Ach ja, het zou wel omhult worden door mijn ganachelaag! Helaas, ook dit was toch iets moeilijker dan gedacht. In het recept stond dat je het er zo overheen zou moeten kunnen gieten, helaas was mijn ganache schijnbaar iets teveel afgekoeld en was het een wat dikkere vloeistof geworden. Ach, maakt niet uit, dacht ik. Dan werk ik het wel netjes met me paletmes over en om de taart. Ja, juist ja. Dit was in principe een heel goed idee, als ik dan ook goed met een paletmes kon omgaan. De zijkanten werden dus een zooitje, de aardbeienmousse kwam er soms uitzetten en mengde weer met de ganache. Ik heb de bovenkant netjes afgewerkt en de zijkanten laten zitten. De bovenkant vervolgens vol gegooid met aardbeien en slagroom om de aandacht naar de bovenkant van de taart te trekken en niet naar de zijkanten en dat was aardig gelukt al zeg ik het zelf.
      Uiteindelijk draait het allemaal om de smaak natuurlijk en hier waren mijn clubgenoten enthousiast over, vooral de aardbeienmousse viel in de smaak. Het biscuit was eigenlijk voor het mooie en lekkere iets te zwaar, maar dat had ik van te voren al bedacht. Al met al, de kop is eraf! En ik heb gemerkt dat ik nog goed moet oefenen met taartenbakken en dat vind ik helemáál niet erg!



Het recept

Biscuit
  • 75 gram bloem
  • 150 gram zelfrijzend bakmeel
  • 6 eieren
  • 225 gram suiker
Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een springvorm met een doorsnede van 24 cm in en bekleed de bodem met bakpapier. Bestrooi de vorm met wat bloem en schud het teveel eruit. Zeef de beiden soorten bloem samen drie keer op een velletje bakpapier. Klop de eieren in een grote kom 7 minuten met de mixer tot het mengsel dik en licht is. Klop er beetje bij beetje de suiker door. Spatel met een grote metalen lepel snel en voorzichtig de bloem en 2 eetlepels kokend water door het mengsel. Schep het beslag in de vorm en bak 40-50 minuten tot de taart goudbruin is en van de kant van de vorm loslaat. Laat de taart 10 minuten in de vorm rusten en stort op een rooster om af te koelen. Snijd de taart horizontaal doormidden in het aantal lagen wat je wilt hebben.

Aardbeienmousse
  • 250 gram verse aardbeien
  • 3 blaadjes gelatine
  • 2 dl slagroom
  • sap van een halve citroen
  • 100 gram fijne kristalsuiker
Pureer de aardbeien met de citroensap en de suiker. Week de gelatineblaadjes in water ongeveer 5 minuten en knijp ze daarna uit. Verwarm ze daarna in de pan totdat ze opgelost zijn, laat enigszins afkoelen en roer door de puree. Zet dit ongeveer een half uurtje in de koelkast. Klop de slagroom heel stijf, voeg eventueel een zakje klopfix toe en spatel het door de mousse. Zet in de koelkast tot verder gebruik.

Ganache
  • 300 gram chocolade (puur, melk of wit)
  • 300 ml slagroom (125 ml als je witte chocolade gebruikt)
Hak de chocolade in kleine stukjes. Verhit de slagroom in een pannetje en breng het net aan de kook. Giet het over de chocolade en roer totdat alle chocolade egaal gesmolten is. Laat afkoelen en giet het over de taart heen. Je kan het ook romiger en dikker kloppen met de mixer en dan kan je het echt afwerken met een spatel. (Als je daar dus handig mee bent.)



zondag 2 september 2012

Woensdag Taartjesdag!

Ik bak graag taarten en eet ze ook met alle plezier. Maar al die taarten zijn natuurlijk niet zo goed voor de lijn. Wat moet je dan doen als amateurbakker? Een taartenbakdag invoeren! Ik ben lid van de studentenvereniging Dizkartes in Groningen en heb een hele leuke, lieve, gezellige jaarclub. Iedere woensdagavond komen we bij elkaar om gezellig samen te eten en daarna nog even een drankje te doen op de kroeg. De jaarclub bestaat uit zeven meiden, een perfect aantal voor een taart! (Iedereen een stukje en ikzelf natuurlijk twee, als bakker moet je toch goed je producten kennen.) Dus ik heb het in de groep gegooid dat ik van plan ben om iedere woensdagavond een taart of iets anders te bakken. Zo kan ik mooi oefenen met verschillende taarten, kan iedereen genieten van een stuk gebak en hoef ik me geen zorgen te maken hoe ik in hemelsnaam die taart ga op krijgen.

Ik duik dus eer deze dagen mijn bakboeken in opzoek naar een taart voor woensdag. Zelf zat ik te denken om nog even gebruik te maken van het laatste restje zomerfruit. Vorige week waren er aardbeien op de markt voor maar 1 euro per bak. In combinatie met de bonusaanbieding van de Albert Heijn, het tweede blok Cote d'Ore gratis, moet er toch een lekkere taart te verzinnen zijn! Donderdag zullen jullie het eindresultaat te zien krijgen.