Pagina's

vrijdag 26 oktober 2012

Chocolade sinaasappelcake

Zo, bijna een week geleden dat ik voor het laatst iets gebakken heb. Deze week was enorm druk, zo'n 35 uur werken, daarnaast nog paardrijden en bezig aan me scriptie. Ik heb zelfs clubavond moeten overslaan om aan me scriptie te werken, wat ook betekende dat woensdag taartjesdag overgeslagen werd. Het werd dus wel weer eens tijd om iets te bakken. Ik heb nog 2 kilo sinaasappels liggen, die waren ooit eens in de bonus maar ik heb er ondertussen weinig gegeten. Sinaasappelen werden dus het hoofdingrediënt, tevens had ik enorme trek in chocolade, en laat sinaasappel en chocola nou een prima combinatie te zijn! Het was ook al een tijdje geleden dat ik een cake gemaakt had, dus het werd en chocolade sinaasappelcake. Nigella Lawson had een heerlijk recept en deze wilde ik wel eens uitproberen. Het maken ging zonder problemen, het enige 'probleem' dat ik had was de oventijd. Hij zou er 45 minuten in moeten staan, maar volgens Nigella zou die er heel waarschijnlijk nog 5 minuten langer in moeten. De stokjestruc zou ook niet doorgaan want de binnenkant zou zacht blijven. Na 45 minuten vond ik de binnenkant nog wel héél vloeibaar dus 5 minuten langer erin gezet. Hierna kwam de prikker de schoon uit, iets te schoon misschien. De cake is niet droog, maar echt zacht/nat zoals Nigella het voorspelde was die niet. Misschien toch met 45 minuten eruit moeten halen, mijn oventemperatuur was ook 5 graden hoger dus waarschijnlijk was die toen ook al goed geweest. Nouja, een les voor de volgende keer. Hierbij het recept, want smaken doet die zeker!

ik heb de cake op z'n kop laten afkoelen op het rooster, nu zit er een grappig patroontje in


Chocolade sinaasappelcake

  • 150 g zachte, ongezouten boter
  • 2 el golden syrup (ik heb gewone schenkstroop gebruikt)
  • 175 g donkerbruine basterdsuiker
  • 150 gram zelfrijzend bakmeel
  • 25 gram cacaopoeder
  • 2 eieren
  • geraspte schil van 2 sinaasappelen
  • sap van 1 sinaasappel
  1. Verhit de oven voor op 170 graden. Doe in een beslagkom de boter en meng hier de stroop en de basterdsuiker totdat je een koffie kleurige crème hebt. (Nog een handige tip van Nigella, vet je lepel een beetje in met olie en schenk daar de stroop op, de stroop zal niet blijven plakken aan de lepel!)
  2. Meng in een andere kom het zelfrijzend bakmeel en de gezeefde cacao. Doe 1 el van dit droge mengsel bij de botercrème en mix goed.
  3. Voeg een ei toe bij de crème en vervolgens nog 3 el van de droge mix en daarna nog een ei. Voeg vervolgens de rest van het droge mengsel erbij, de sinaasappelrasp en tenslotte, geleidelijk, het sap.
  4. Doe het beslag in de cakevorm en bak voor ongeveer 45 min. Een prikker zal er dus niet droog uitkomen, je moet een beetje naar de structuur kijken. Voelt die echt nog heel wobbelig aan, dan zou ik hem er nog 5 minuten langer inzetten. Maar voelt die toch al enigszins stevig dan laten afkoelen op een rooster. Het is namelijk de bedoeling dat die licht kleverig van binnen blijft.

zondag 21 oktober 2012

Cupcakeproeverij

Gisteren was het dan zover, de enige echte cupcakeproeverij in Gouda door Chooseyourcupcake.nl. Het was wel een reisje, helemaal vanuit het hoge noorden. Maar ik was vrijdags al naar mijn vriendin in Utrecht gegaan om de volgende dag samen met haar vanaf Utrecht te reizen, toch een stuk sneller en goedkoper. We waren zowaar in één keer goed gelopen naar het huis van Michelle (degene die het organiseerde) en daar was het al een gezellige boel. We werden welkom geheten door haar moeder en maakten kennis met de andere mensen, dit waren voornamelijk vriendinnen en kennissen van Michelle. Maar ze waren allemaal erg aardig en we konden het prima met elkaar vinden. De tafel waarop de cupcakes stonden uitgestald zag er prachtig uit. Hier een foto:





We hebben vier nieuwe seizoenssmaken geproefd. We begonnen met een heerlijke bananen,chocolade,hazelnootcupcake. De rechtse op de foto, deze smaakte echt verrukkelijk! Ik wist na mijn eigen banoffeetaart dat banaan in gebak echt heerlijk is, en deze cupcake bevestigde dit weer. De tweede smaak was ééntje die mij al bekend was, de appelkaneel. Ondanks dat ik hem al kende en zelf gemaakt had bleef die heerlijk. Ook bij de andere viel die duidelijk in de smaak, dit bleek ook wel toen er aan het eind cupcakes gekocht konden worden, de appelkaneel gingen duidelijk het hardst. De derde smaak was cappucino, ondanks dat ik geen koffiedrinker ben kon ik ook deze cc waarderen. Alhoewel er wel echt een duidelijke koffiesmaak aan zat, een beetje bitter was die wel, maar onaangenaam was deze zeker niet! De proeverij werd afgesloten met een sinterklaascc, speculaas met amandel. Toen ik eraan rook liep het water me al in de mond en toen ik een hap nam was ik verkocht. Deze cc representeerde voor mij gewoon sinterklaas, het is gewoon 1 hap sinterklaas, anders kan ik het niet omschrijven! Dit is er zeker één die ik zelf ook zou willen proberen te maken. Op het eind werd er nog een demonstratie gegeven van het spuiten van botercrème toeven, heel handig! Ik heb er zeker wat van opgestoken, waar ik altijd dacht dat je vooral heel snel moest werken, werd er hier verteld dat je vooral langzaam en secuur moest werken. Eigenlijk ook heel logisch, zorg voor goede spuitmondjes en dan oefenen! Met deze tips op zak ga ik komende week maar even een kookwinkel in opzoek naar een goed spuitmondje. Samen met mijn vriendin hebben we nog wat cc's gekocht, ik heb van de appelkaneel,banaan en speculaas ieder twee grote cc's meegenomen voor thuis. En vandaag hebben mijn ouders, zusje en ik zitten smullen, dit was zeker de reis naar Gouda waard! Helaas bezorgt ze niet in het noorden maar voor de mensen die in de buurt van Gouda wonen: www.chooseyourcupcake.nl ! Voor al uw cupcakebestellingen! 

Mijn bestelling

vrijdag 19 oktober 2012

BBCC: BlueBerryCupCake

Net BCC of BBC, maar dan net anders. Gisteren heb ik weer wat gebakken, ik moest wel want ik had zowel mijn werk als een vriendin een gebakje beloofd. De taart die ik aan mijn werk semi-beloofd had was de banoffeetaart, maar die heb ik uiteindelijk meegenomen naar de eigenaren van mijn bijrijdpaard. Zij hebben echt genoten en vroegen of ik niet iedere keer wat mee kon nemen, haha. Maar nu moest ik dus wel iets nieuws bakken, ik had geen tijd voor een hele taart en dus werden het cupcakes. Ik word steeds handiger in deze dingen en begin het zelfs leuk te vinden, wie had dat ooit gedacht? Ik had bevroren blauwe bessen ingeslagen bij de ap, deze zijn deze week namelijk in de bonus, 2e halve prijs, aanrader! Dus het werden blauwe bessen cupcakes, gewoon weer het basisrecept gebruikt en er op het eind 80 gram blauwe bessen doorheen gedaan. Als je ze bevroren door het beslag heen zou doen, zouden ze niet naar de bodem zakken en het deeg niet verkleuren. Helaas voor mij moest ik het beslag in 2 keer bakken, ik kon wel mijn muffinvorm voor 12 gebruiken. maar die kan niet ronddraaien en dat zorgt ervoor dat één kant heel snel gaar wordt en de ander heel langzaam. Toen de eerste cupcakes eruit kwamen waren de blauwe bessen in het resterende deeg al ontdooid en toen ik het beslag nog een keer doorroerde kleurde het langzaam een beetje paars. Nouja, niks aan te doen. Dus ik heb ze gewoon gebakken en ze kwamen er prima uit.  De bessen waren wel naar de bodem gezakt maar ach, een verrassing op het eind is ook nooit weg tijdens het eten.        
    Vandaag heb ik ze uitgedeeld op het werk, mijn baas kon schijnbaar niet wachten en had alle koelkasten al doorgezocht en kastjes maar kon ze niet vinden. Tja, ik had ze gewoon in een luchtdichte doos in mijn tas staan. Toen is die mij maar gaan omroepen, "Mevrouw de Zeeuw, toestel 202 graag." Dus ik een telefoon gepakt en gebeld, vroeg die wanneer ik op pauze ging want hij had zo'n trek. Haha, dus meteen maar op pauze gegaan en iedereen die in de kantine zat er ééntje gegeven. Iedereen heeft zitten smullen, weer wat mensen eventjes blij gemaakt. Mijn ouders hebben er ondertussen ook al 1 op, nu is er nog 1 voor mijn zusje en 1 voor mijn vriendin over. Maar ik denk dat ik niet bang hoef te zijn dat die hem niet lekker vinden. Dit weekend zal ik waarschijnlijk zelf niks meer bakken, maar neem ik gebakken cupcakes mee naar huis. Morgen is namelijk de cupcakeproeverij en ik heb er enorm veel zin in! Ben echt benieuwd naar de smaken en hopelijk kan ik een beetje een keuze maken van welke ik wil kopen. Een verslag van de proeverij zal dit weekend op mijn blog te lezen zijn. 

Blauwe bessen cupcakes
  • 125 g zelfrijzend bakmeel
  • 125 g suiker
  • 125 g boter
  • 2 el melk
  • 2 eieren
  • 2 tl vanille essence
  • 80 gram bevroren bosbessen/blauwe bessen
  1. Klop de boter met de suiker romig. Voeg 1 voor 1 de eieren toe en zorg dat alles goed opgenomen en gemengd is.
  2. Voeg beetje bij beetje het meel toe. Als dit goed gemengd is voeg de melk toe.
  3. Klop er op het eind de vanille essence door.
  4. Meng met een houten lepel de bevroren bosbessen door het beslag.
  5. Vul de cupcakevormpjes tot 2/3 van de vorm en bak ze in een voorverwarmde oven op 175 graden binnen 20-25 min. goudbruin en gaar.

donderdag 18 oktober 2012

Banoffeetaart


Deze taart stond al een tijdje op mijn lijstje en deze woensdag is die dan eindelijk gebakken. De grootste zorg die ik had was het kruimeldeeg, ik en deeg zijn nog niet echt goede vrienden. Zeker kruimeldeeg waarin alleen puur boter, bloem en water verwerkt zit, is nog niet echt mijn favoriet. Het gaat vaak al mis bij het maken van het deeg, het wil maar niet soepel en samenhangend worden waardoor ik het te lang bewerk, de boter warm wordt en het één grote bende wordt. Tweede probleem is dan vaak dat de bodem verschrompeld in de oven en dat kon ik deze keer echt niet hebben. Maar wonder boven wonder ging het deze keer goed! Het deeg werd al snel soepel en eenmaal in de oven bleef de rand overeind. Ik had zowaar een goede bodem bereid! Toen moest de toffeesaus nog, na mijn deceptie met de sticky date pudding, was ik enigszins huiverig. Maar dit keer werd er een methode gebruikt die mij bekend voorkwam, gecondenseerde melk met basterdsuiker verwarmen, continu blijven roeren totdat je een dikke karamelsaus had. Dit ging helemaal goed, totdat ik het in de koelkast zette om af te koelen. Misschien raden jullie het al, maar de saus was keihard geworden en ik moest het volgens het recept in de vorm 'schenken'. Mijn noodoplossing was om een beetje melk erbij te gooien en het weer opnieuw te verwarmen. Voor dat moment was het een goed idee, maar nu een dag later, blijkt de saus uit de taart te vloeien in plaats van dat die stevig blijft. Dus misschien moet ik de volgende keer de saus gewoon op kamertemperatuur laten afkoelen en in de vorm schenken en niet in de koelkast zoals het recept zegt. 
   De bananen zorgden ook voor wat problemen want ik bedacht me opeens dat bananen bruin/zwart worden als ze in aanraking komen met zuurstof en al helemaal als je ze in de koelkast legt. Maar de slagroom die erbovenop kwam moest wel in de koelkast bewaard worden, hoe ging deze taart dan in hemelsnaam lukken? Ik heb de banaanschijfjes besprenkelt met citroensap en op hoop van zegen op de taart gelegd, als het niet zo werken dan tja, moest de taart maar weg. De slagroom ondertussen opgeklopt met wat vanillesuiker en als finishing touch nog wat cacaopoeder eroverheen gestrooid. Een heerlijke taart, alleen voor mij en me huisgenoot. Faal! Mijn clubgenoten lieten het afweten en dus had ik een hele taart, 26 cm doorsnee voor twee personen. Mijn huisgenoot en ik hebben een stukje op, zij neemt vanavond nog twee stukjes mee naar haar vriend en ik neem de andere helft van de taart vandaag mee naar de eigenaren van mijn bijrijdpaard. Gelukkig komt een taart altijd wel op. De taart zelf smaakte echt heerlijk! De combinatie van karamel en banaan en room is overheerlijk, zeker een aanrader! Ik had wat klopfix door de slagroom gedaan omdat de taart dus nog een dag in de koelkast zou verblijven en het ziet er nog goed uit. Alleen de stukjes banaan die nu aan de 'open kant' zitten van de taart zijn een beetje verkleurd, maar de rest lijkt nog zijn kleur behouden te hebben. Hopelijk blijft die nog goed tot vanavond. Hierbij het recept voor deze klassieker die toch zeker iedereen een keer geprobeerd moet hebben!

Banoffeetaart

Kruimeldeeg

  • 375 gram bloem
  • 1/2 tl zout
  • 150 g ongezouten boter, koud
  • 6-8 eetlepels ijswater (ik heb de kraan gewoon even laten lopen en dat water gebruikt)


  1. Meng de bloem en het zout en wrijf de boter erdoorheen. Doe dit snel, de boter moet koud blijven.
  2. Voeg langzaam ijswater toe totdat je een glad en soepel deeg hebt. Maak dit plat en leg minstens 30 min in de koelkast.
  3. Rol het deeg uit tot een lap van ongeveer 3 mm dik en bekleed de vorm ermee. Zet de vorm weer 30 min. in de koelkast.
  4. Bak de bodem blind voor ongeveer 25 min, op 175 graden
Vulling
  • een blikje gecondenseerde melk (ongeveer 400 gram)
  • 70 gram lichtbruine/donkerbruine basterdsuiker
  • 3 grote rijpe bananen
  • 250 ml slagroom
  • vanillesuiker
  1. Meng in een steelpan op middelhoog vuur de melk en de suiker. Blijf constant roeren totdat je er een dikke karamelsaus ontstaat. Neem de saus van het vuur en laat afkoelen. Schenk als het afgekoeld is in de vorm.
  2. Pel de banaan en snijdt deze in plakjes, besprenkel ze met wat citroensap en leg ze op de karamelsaus.
  3. Klop de slagroom met een zakje vanillesuiker en klopfix als de taart niet meteen opgaat tot stijve pieken. Lepel de slagroom over de banaan. Strooi er desgewenst een beetje cacaopoeder overheen en zet in de koelkast totdat je het serveert.

zondag 14 oktober 2012

Chocoladesoufflé liefde

Ik had in mijn leven nog nooit een chocoladesoufflé gegeten, ik kan het me na vanavond niet voorstellen hoe ik ooit zonder heb kunnen leven. Toen ik het eerste hapje nam hoorde ik bij wijze van spreken engeltjes zingen en lichtte de kamer op. Oké, dit is misschien iets te overdreven maar het smaakte echt hemels!
     Uiteraard was de soufflé niet perfect, zo was die niet vloeibaar van binnen en had die ook hoger kunnen rijzen. MAAR, hij stortte niet in toen ik de oven opendeed en hij smaakte dus echt hemels, voor een eerste keer soufflés maken zeg ik: mission accomplished. Ik had zo mijn vraagtekens bij de bereiding, toen de chocolade gesmolten was en ik de twee eierdooiers toevoegde werd het opeens wel een heel stevig mengsel, niet vloeibaar meer. Misschien was de cognac die in het recept stond, maar die ik eruit gelaten had (ik drink geen cognac en ga ook niet een hele fles kopen voor die 2 druppels) toch van belang geweest. Eiwitten kloppen is ook nog een hele opgave bij mij, ze werden dit keer redelijk snel stijf. Ik had het trucje toegepast door met de binnenkant van een halve citroen door de kom heen te gaan zodat hij vetvrij zou worden. Maar toen kwam het lastigste gedeelte, ze moesten door het chocolademengsel geklopt worden. En volgens mij was het de bedoeling dat die mengsel enigszins vloeibaar moest zijn waardoor het erdoorheen werken van de eiwitten niet zo'n probleem zou zijn. Ik heb het iets 'ruiger' moeten aanpakken, waardoor ik al doorhad dat ik de lucht die ik net in de eiwitten had geklopt, er ook weer enigszins uitsloeg. Nouja, op hoop van zegen heb ik ze in de oven gezet. Ik heb als een klein kindje 14 minuten voor de oven gezeten om te zien hoe dit wonderbaarlijke dessert zich ontwikkelde. Na vijf minuten zat ik al mooie titels voor deze blog te bedenken; 'soufflé 1 tamara 0, soufflédisaster' en ga zo maar verder. Het wilde maar niet rijzen en ik was bang dat ik geen toetje zou hebben. Maar opeens begon die een beetje op te bollen en hij ging steeds een beetje hoger. Na 14 minuten haalde ik ze eruit en waren ze iets boven het bakje gekomen, wel zat er in de bovenkant een scheur. Dus ik pakte zo snel als ik kon mijn camera om fotos te maken voordat de boel zou instorten. Maar het duurde nog wel even voordat ze gekrompen waren tot cakejes formaat. Uiteraard was ik benieuwd of die een vloeibare binnenkant zou hebben dus ik stak er een lepel in, helaas kwam deze er droog uit. Ik nam een hap en was al snel mijn teleurstelling te boven, dit was hemels! Hij was nog langer niet droog, waarschijnlijk als ik hem er 2-3 minuten eerder had uitgehaald, dat ik een vloeibare binnenkant had gehad. Maar nu smaakte die smuïg en licht en zalig! Ik was blij en ook toch wel een beetje trots, ik heb het toch maar gedaan, een chocoladesoufflé gemaakt!




Chocoladesoufflé
voor 2 soufflés

  • 75 gram pure chocolade, in blokjes
  • 12.5 ml cognac (heb ik eruit gelaten want ik had het niet in huis)
  • 3 el suiker
  • 2 eierdooiers, op kamertemperatuur, losgeklopt
  • 3 eiwitten, op kamertemperatuur
  • slagroom, stijfgeklopt om erbij te serveren
  1. Verwarm de oven voor op 190 graden. Vet twee ramequins in met boter, beboter de randen verticaal, dit helpt het rijsproces. Bestrooi de binnenkant met suiker en schud het teveel eruit.
  2. Smelt de boter au-bain-marie met de cognac en 1.5 el suiker. Neem de kom van het vuur en roer de eierdooiers met een houten lepel door de chocolade.
  3. klop met een mixer de eiwitten schuimig en voeg langzaam 2 el suiker toe. Mix tot er stijve pieken ontstaan. Roer een derde van de eiwitten door de chocolade; spatel de rest er luchtig door.
  4. Schenk het beslag in de vormen. Tik ermee tegen/op het aanrecht om eventuele luchtbellen te verwijderen. Zet de vormen op een bakplaat of rooster in de oven.
  5. Bak de soufflés 10-15 minuten tot ze mooi gerezen zijn. Open onder geen beding de oven, dan zullen ze instorten! Zet ze op aparte bordjes en serveer met wat slagroom. Serveer ze meteen want zodra ze afkoelen zakken ze in.
Deze soufflé is trouwens glutenvrij! Zelf heb ik geen last van glutenallergie maar voor de mensen die hier wel last van hebben kunnen dit gerecht met een gerust hart eten.
ze zakken snel in, maar de smaak blijft gelukkig hetzelfde

de binnenkant, niet vloeibaar maar wel smuïg!

zaterdag 13 oktober 2012

Australische cupcakes

Ik ben nog nooit naar Australië geweest en ik zou me god niet weten wat er Australisch aan deze cupcakes moet zijn. Maar in de Allerhande stond een recept voor een Australische cake van ene Fokje met dit verhaaltje erbij:

Familierecept Allerhande 5 2012: "Het recept van de taart heb ik overgenomen van mijn moeder, zegt Fokje Dorgelo. Zij ging ruim twintig jaar geleden naar Australië, op bezoek bij mijn geëmigreerde broer. Toen ze terugkwam, had ze een heerlijk recept mee van een soort koektaart, die door de Nederlandse gemeenschap vlak bij Perth werd gebakken. Hij sloeg meteen aan in onze familie en we noemden hem 'Australische cake'".

Het recept zag er niet moeilijk uit en de ingrediënten sproken mij aan, dus heb ik hem een paar maanden geleden uitgeprobeerd bij mijn ouders. Hij viel in de smaak en ik had hem genoteerd in mijn recepten bakboek. Laatst zag ik dat ik alle ingrediënten in huis had voor deze cake, maar het kwam er niet van om hem te maken. Tot vandaag, een hele taart zou teveel voor mij alleen zijn dus besloot ik om het recept te halveren en ze in mijn muffinvorm te maken. De Australische cupcakes waren geboren! Het deeg was wel weer erg olieïg, alhoewel er geen olie in zat maar wel gesmolten boter. Het duurde dan ook even voordat de cc's klaar waren en niet meer zo vochtig van binnen. Toen ik ze uit de vorm schepte lagen er in sommige vormpjes alleen wel een klein laagje olie/gesmolten boter en lekte het door het papier heen. Ik heb ze gewoon op een koud rooster gezet en laten uitlekken en afkoelen in de hoop dat ze niet te zacht zouden blijven. Ik heb er net eentje geprobeerd en hij smaakte weer goed! Er was weinig te merken van de oliebodem, hij was lekker crunchy bovenop en stevig van binnen. Een perfecte cupcake voor de herfst. Er zitten wel ingrediënten in die niet iedereen even lekker vindt, zo zit er kokos is en rozijnen, van beiden ken ik personen die deze niet lusten. Maar zonder deze ingrediënten is het lang niet zo lekker en is de hele essentie van de cake verloren, dus gewoon doen! Wees niet bang dat het deeg er dus olieïg uitziet, misschien dat er ook wel iets minder gesmolten boter in kan. Maar bij het afkoelen wordt het hard en is de natte bodem verdwenen!

Australische cupcakes 
Dit is voor 6 cupcakes, verdubbel het recept en je kan in een springvorm een heerlijke taart maken!
  • 50 gram rozijnen
  • 100 gram boter
  • 85 gram basterdsuiker
  • 1 half bakje geraspte kokos
  • 1 ei
  • 1 el stroop
  • 100 gram zelfrijzend bakmeel
  • poedersuiker voor bij het serveren
  1. Wel de rozijnen voor 15 min. in heet water. Bereid de muffinvorm of de springvorm voor en verwarm de oven op 180 graden.
  2. Smelt de boter op laag vuur en laat enigszins afkoelen.
  3. Meng de rozijnen, suiker, kokos, ei, stroop en meel. Voeg de boter toe en meng nog eens goed totdat alles goed is opgenomen.
  4. Schenk in de muffinvorm of springvorm en bak de cupcakes binnen 20-25 min. goudbruin en de taart in zo'n 35 min. 
  5. Laat de taart afkoelen en bestuif voor het serveren met wat poedersuiker.

vrijdag 12 oktober 2012

Appelkruimeltaart

Met enige vertraging presenteer ik jullie dan toch eindelijk mijn blog van woensdag taartjesdag. Voor clubavond heb ik woensdag een traditionele appelkruimeltaart gemaakt. De appels waren heel toevallig in de bonus en ik wilde mij al een tijd weer wagen aan een appeltaart zonder pakje. Ik moet bekennen dat ik nog maar weinig appeltaarten zonder pakje gemaakt heb, meestal heb ik een pakje van Granny´s appeltaarten gemaakt en vroeger uiteraard die van Koopmans. Ik heb een aantal keren een poging gedaan tot het maken van een appeltaart zonder pakje maar deze smaakten toch beduidend minder als die uit het pakje. Ze lijken zo simpel, maar appeltaarten zijn tricky dingen hoor. Dit keer heb ik gebruikt gemaakt van een recept uit mijn laatste aangeschafte bakboek, het recept zag er heerlijk uit en niet al te moeilijk, dit zou te doen moeten zijn. Het werd geen traditionele appeltaart waar je met een echt deeg werkt die je in de vorm moet drukken. Het werd een enigszins vloeibaar deeg wat je in de vorm moest schenken, gelukkig had ik hier al ervaring mee door de Granny´s appeltaartmix. Er ging eigenlijk weinig mis tijdens het voorbereiden, pas bij het uit de vorm halen van de taart sloeg het noodlot toe. Ik dacht dat de taart had losgelaten van de vorm, ik kon het zien. Maar blijkbaar zat de onderkant nog een beetje vast en zo heb ik hem kapot ´getrokken´ als het waren. Ondanks dat die er grotesk uitzag smaakte die goed. Mijn eerste echte, zonder pakjes gemaakte en gelukte appeltaart! Hierbij het recept en de foto.

Appelkruimeltaart

  • 4 grote, zoete appels in blokjes (ik heb elstar gebruikt omdat die in de bonus waren)
  • 1 el citroensap
  • 60 gram ongezouten boter
  • 2 el suiker
  • 1 tl geraspte citroenschil
  • 150 gram ongezouten, zachte boter
  • 150 gram lichtbruine basterdsuiker
  • 1 tl vanille-extract
  • 2 grote eieren
  • 100 gram gemalen amandelen (amandelmeel, verkrijgbaar bij biowinkels en reformwinkels)
  • 200 gram zelfrijzend bakmeel
  • 1/2 tl bakpoeder
  • 1 el melk of yoghurt
Kruimellaag
  • 100 gram bloem
  • 75 gram koude boter
  • 50 gram rietsuiker of lichtbruine basterdsuiker
  1. Verwarm de oven voor op 180 graden en vet een springvorm van 20 cm in en bekleed met boter. (Ik heb hem gemaakt met mijn springvorm die beduidend groter is dan 20 cm, dit werkt ook prima maar hij wordt dan minder hoog en misschien moet je de baktijd verkorten omdat die sneller gaar zal zijn. Checken dus!)
  2. Schil de appels en snij ze in stukjes, besprenkel ze met citroensap tegen het verkleuren. Verhit de boter in een grote koekenpan op middelhoog vuur. Voeg de appels en citroenschil toe en bak ze in 5-10 min. zacht. 
  3. Klop in een kom met een mixer de boter, basterdsuiker en vanille licht en luchtig. Voeg de eieren 1 voor 1 toe en klop het mengsel kort. Roer er het amandelmeel doorheen. Spatel het bakmeel, bakpoeder en melk/yoghurt doorheen. Roer de appels erdoor en schep het beslag in de vorm. (Ik had waarschijnlijk iets teveel boter gebruikt bij het zacht maken van de appels, ik heb dus eerst wat vocht weggegooid voordat ik het bij het deeg gedaan heb. Dit om te voorkomen dat het deeg te nat zou worden. Het werd alsnog relatief nat, maar ik wist dat dat wel goed zou komen.)
  4. Maak de kruimellaag. Gooi alles in een keukenmachine als je deze hebt en voilá, kruimels. Als je zoals ik geen keukenmachine hebt meng je alles met je handen totdat je een kruimelig deeg hebt. Strooi de kruimels gelijkmatig over het beslag.
  5. Bak de taart 45-60 min. tot hij mooi gerezen en goudbruin is. Laat hem 10 min rusten en haal dan voorzichtig (!) de vorm los. Serveer de taart met slagroom.

hij ziet er misschien niet al te mooi uit, maar smaken deed die wel!


Het is ondertussen ook alweer weekend en als je naar buiten kijkt krijgt iedere bakliefhebber spontaan zin om in de keuken aan de slag te gaan. Het is ondertussen echt herfst geworden en wat is er nou leuker en lekkerder dan lekker warm binnen  te bakken en s'avonds op de bank, in een fleecekleed gewikkeld met een kop thee en een goed boek het gemaakte op te eten? Dat dacht ik. Ik wil dit weekend mijn soufflé bakjes gaan uitproberen en wel te verstaan met een chocoladesoufflé. Ik ga er stiekem eigenlijk al een beetje vanuit dat ze zullen mislukken, maar als ze lukken, dan ga ik zó gelukkig zijn. En misschien ga ik nog wat cupcakes maken, misschien speculaascupcakes of misschien een ander soort. Ik heb nog alle spullen in huis voor een 'Australische cake' (recept uit de Allerhande die mij wel bevallen is) misschien dat ik ze in het klein ga maken en er wat cupcakes van maak. Maar dat zie ik morgen en/of zondag wel weer.


vrijdag 5 oktober 2012

Perenkruimelplaatkoek

Wat een mooi woord voor galgje zal deze titel zijn zeg, waarschijnlijk was het handiger geweest om de titel los te schrijven. Maar het is nou eenmaal één geheel dus ik schrijf het ook als één geheel. Ik was toevallig weer een dagje bij mijn ouders en dan moet er uiteraard gebakt worden. Ik had nog twee rijpe peren in Groningen liggen en die had ik meegenomen naar mijn ouders, daar was vast wel iets mee te bakken. In de trein kwam ik met het idee om een keer een soort plaatkoek te maken, mijn ouders hebben een ouderwetse gasoven met een enorme bakplaat erin. Daar moest ik gebruik van maken! Ik vroeg me alleen wel af of ik het deeg gewoon zonder vorm op de bakplaat kon leggen, zou het dan niet gaan uitlopen en zijn vorm niet behouden? Nouja, dat zou ik me chef-kok wel vragen, eerst maar over de vulling nadenken. Dit was eigenlijk niet heel moeilijk, het toetjesdiner had mij op een idee gebracht, peren met walnoten. In mijn bakboek stond toevallig een recept voor een appelkruimplaatkoek met een kruimellaag waar walnoten in verwerkt zaten, perfect! Ik hoefde alleen maar de appels te vervangen door peer en goed het recept volgen. Ondertussen had mijn chef-kok mij duidelijk gemaakt dat een plaatkoek zonder enige steunvorm waarschijnlijk zou gaan uitlopen, dus ik moest met een ander idee komen.
     S'middags gingen we eerst naar de kringloopwinkel hier op het dorp, ik wil namelijk al een tijdje heel graag van die ouderwetse weckpotten om mijn bakspullen in te bewaren, zoals bloem, zelfgemaakte vanillesuiker etc. En ze hadden daar aardig veel weckpotten, ik had ze het liefst allemaal meegenomen maar dat is zo lastig om mee te nemen naar Groningen. Ik heb mij kunnen inhouden en heb er 3 gekocht, 1 voor de bloem, 1 voor de zelfgemaakte vanillesuiker en 1 voor de 'gewone' suiker. In Groningen heb ik nog een klein weckpotje staan en hier doe ik mijn bakpoeder in, dan kan ik straks mijn eigen zelfrijzend bakmeel maken! (Ja, hier kan ik mij serieus waar op verheugen.) 'Later als ik groot ben' wil ik veel meer mooie potten hebben, zo zou ik er eigenlijk nog 1 moeten hebben voor de cacao en 1 voor de basterdsuiker en misschien 1 voor de 'kant en klare zelfrijzend bakmeel'. Maar "wie het kleine niet eert is het grote niet weert" zeggen ze altijd, dus ik begin klein en als ik dan later groot ben komt het allemaal wel op z'n pootjes terecht. In de kringloopwinkel kwam ik ook DE perfecte vorm tegen voor mijn plaatkoek, een ondiepe glazen ovenschaal, perfect voor plaatkoeken en brownies, en dat voor maar 2.50. Ernaast stonden  van die ramequin bakjes voor maar 25 cent. Die zoek ik al zooooolang, ik wil dolgraag soufflés leren maken, dus heb ik er 2 meegenomen. En mijn moeder kwam nog aanlopen met een heuse tupperware schenkkan, ik had haar al verteld dat ik nog opzoek was naar een ranjakan en deze was perfect volgens haar. En ik moet haar gelijk geven, hij is heel handig en heeft levenslange garantie! Zoals mij moeder maar blijft zeggen als ik weer over de tupperware schenkkan begin. Een geslaagde middag bij de kringloopwinkel dus zo te horen. Nu ik mijn bakvorm had kon ik beginnen aan de plaatkoek!
     Het recept zag er niet al te moeilijk uit, al was ik een beetje huiverig voor het deeg, mijn ervaringen met deeg uitrollen zijn nog niet geweldig, of het is te droog en barst de hele tijd, of het blijft plakken en scheurt voordat ik het in de vorm kan doen. Maar dit keer ging het verrassend goed, rustig de bodem blindgebakken  en laten afkoelen, op naar de vulling. Dit zorgde voor iets meer problemen, ik moest de peren laten inkoken tot moes en laten afkoelen, maar ik weet uit ervaring hoe lang het duurt voordat moes een keer is afgekoeld en zoveel tijd had ik niet. Dus ik heb de pan laten koelen in een laagje water en in de vorm geschept, vervolgens de 'vanille vla' erover. Ik heb de vla tussen haakjes gezet omdat het geen echte vla is, het bleef ook maar heel vloeibaar en in het recept stond niet duidelijk welke consistentie het moest hebben. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, al had ik wel last van een 'soggy bottom' zoals ze dat zo mooi zeggen in de Great British Bake Off (aanrader trouwens voor de bakliefhebbers, een tv serie op BBC2, ook terug te kijken via internet.) En de kruimellaag werd niet helemaal crispy zoals ik hem wilde hebben. Bij het proeven was de peersmaak subtiel, een beetje té subtiel naar eigen mening. Het smaakte er niet minder om, maar ik denk dat het beter kan. Dit recept is dan ook zeker voor verbetering vatbaar. Zo zou ik volgende keer misschien stoofpeertjes gebruiken en de kruimellaag wat crispier laten worden in de oven. Om de soggy bottom tegen te gaan heb ik nog niet echt goeie ideeën. De vulling minder nat maken is volgens mij haast onmogelijk als je moes moet gebruiken en vla, dus als iemand ideeën heeft hoor ik het graag! Omdat het nog best prima smaakte hierbij het recept.

Perenkruimelplaatkoek

  • 150 gram bloem
  • 1 el suiker
  • 75 gram boter, gesmolten en afgekoeld
  • 1 eierdooier
  1. Vet een lage vorm van 18x28 cm in en bekleed met bakpapier. Zeef de bloem en de suiker in een kom, voeg de boter, de eierdooier en 2-3 eetlepels water toe en kneed tot een bal. Rol het deeg tussen twee velletjes bakpapier uit en bekleed daarmee de bodem van de vorm. Zet 20 min. in de koelkast en verwarm de oven voor op 190 graden.
  2. Beleg het deeg met bakpapier en vul met een blinde bakvulling en bak 15 min. blind. Verwijder het papier en verlaag de temperatuur naar 180 graden en zet de vorm nog 5 min. in de oven. Laat afkoelen
  • 3 peren (of 3 groene appels)
  • 20 gram boter
  • 4 el suiker
  • 2 eieren
  • 2 ml room (ik heb slagroom gebruikt)
  • 2 tl vanille-essence
  1. Hak de geschilde peren in stukjes en doe met de boter, de helft van de suiker en 2 el water in een steelpan. Laat met de deksel op de pan op laag vuur 15 min. stoven. Laat zonder deksel nog 5 min. stoven tot het vocht verdampt is. Roer tot een gladde moes en laat afkoelen. Ik heb het niet tot een gladde moes geroerd maar heb er stukjes in laten zitten, ik hou ervan om nog stukjes te zien en te proeven in mijn eten.
  2. Klop de eieren met de room, de resterende suiker en de vanille-essence. Dit blijft een redelijk dun mengsel en kan geen kwaad. Verdeel de afgekoelde moes over het deeg en giet er het vlamengsel over. Bak 20/30 min. tot de vanillevla half gestold is.
  • 60 gram bloem
  • 2 el donkerbruine basterdsuiker
  • 50 gram fijngehakte walnoten
  • 60 gram boter, in kleine blokjes gesneden
  1. Meng voor de kruimellaag de bloem, suiker en de noten door elkaar en wrijf de boter erdoor tot het een kruimelig mengsel is. Strooi over de vanillevla en zet 15 min. in de oven of totdat het een crispy bovenlaag is. Laat in de vorm afkoelen en snijd in blokjes. Ze kunnen tot een week in de koelkast bewaard worden.
Het zijn helaas niet de meest mooie en duidelijke foto's

donderdag 4 oktober 2012

Worteltjestaart en meer

Het was weer woensdag en er moest een taart gebakken worden. Ik wist al precies welke taart ik wilde maken, ik had zaterdag een kilo wortelen gekocht bij de Lidl voor maar 0.39 cent. Een paar waren al naar het paard gegaan en een paar in de groentesoep, maar er bleven er nog aardig wat over. Perfect om een worteltjestaart mee te maken! Ik had al eens eerder een worteltjestaart gemaakt en deze was ondanks ontmoedigende opmerkingen van mijn ouders (Toen ik zei dat ik een worteltjestaart ging maken bleven ze maar vragen om iets anders. 'Kan je geen appeltaart maken? Of iets anders?' Mijn ouders zagen een taart met wortelen niet echt zitten.) toch in goede aarde gevallen. Hij was eigenlijk zelfs verrassend lekker en je proefde helemaal geen worteltjes, tot groot genoegen van mijn zusje. Dus ik wilde mijn club wel eens onderwerpen aan een worteltjestaart. Aangezien ik hem dus al een keer gemaakt had ging het bereiden van de taart eigenlijk redelijk soepel. Het enige minpuntje was toen ik het deeg in de vorm schonk, ik moet toch echt nog een paar kleinere springvormen hebben. Het mengsel bedekte net de bodem, echt hoog en 'taart-achtig' zou die dan ook niet worden. Ik heb de oventijd maar even aangepast omdat ik bang was dat die anders zou verbranden, of iets minder erg: te droog zou worden. Hij is nog een klein beetje gerezen, maar het leek meer op een soort koek dan echt een taart. Ach ja, zolang die maar zou smaken, de geur was in ieder geval alweer goed! Eenmaal terug van mijn werk heb ik de glazuur laag erop aangebracht en kon hij mee naar club, daar is die goed in de smaak gevallen. Dus hierbij het recept voor de mensen die het aandurven om hun geliefden een worteltjestaart voor te zetten. (Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om niet te vertellen wat voor taart het is en pas nadat ze hun bordje leeg gegeten hebben ze vertellen dat ze een worteltjestaart gegeten hebben, ook leuk. )

Worteltjestaart

  • 200 gram wortels
  • 150 gram suiker
  • 150 gram boter
  • mespunt zout
  • 2 eieren
  • 200 gram zelfrijzend bakmeel
  • 1 tl kaneel
  1. Verwarm de oven voor op 175 graden.
  2. Maak de wortels schoon en rasp ze boven een mengkom.
  3. smelt de boter en voeg deze samen met de suiker en eieren bij de wortelrasp en meng
  4. voeg de kaneel en zout toe.
  5. zeef het bakmeel en voeg in delen toe en mix goed.
  6. Giet in een taartvorm en bak ongeveer 45 min. (Check ondertussen of die misschien al niet gaar is als je net zoals ik eigenlijk een te grote springvorm gebruikt hebt.)
glazuur
  • 100 gram roomkaas
  • 50 gram boter, kamertemperatuur
  • 125 gram poedersuiker
  • zakje vanillesuiker
  1. Laat de taart goed afkoelen voordat je het glazuur erop aanbrengt.
  2. Meng de boter met de roomkaas. 
  3. Voeg de poedersuiker en vanillesuiker toe en roer tot een gladde massa. 
  4. Smeer het glazuur over de taart.



Maar dit was niet de enige taart die ik woensdag gebakken heb, nee nee, ik had het er maar druk mee. Ik had mijn bazen op mijn werk een taart beloofd, als ik mijn urenverhoging kreeg zou ik een taart voor hun maken. Ik heb ondertussen een verhoging gehad en mijn bazen bleven maar aandringen over de taart. De vraag was alleen, wat voor taart zou ik gaan maken? Na de koffiecake van vorige week leek ik de perfecte taart voor ze gevonden te hebben. Maar nee, ze wilden liever iets frissers, iets met kwark ofzo. Opeens gingen ze eisen stellen, maar oké, gelukkig had ik nog een goed recept liggen. Het werd een citroen-limoen Monchoutaart, ook deze had ik al een keer uitgeprobeerd op mijn ouders en was goed bevallen. Toen ik vertelde dat ze dus een monchou taart zouden krijgen waren ze super blij, want ze hielden enorm van Monchou, lucky me. De taart zal pas vanmiddag geproefd worden, hopelijk vinden ze hem lekker, maar ook niet té lekker voordat ze mij gaan verplichten iedere week ook voor hun taart te maken. Alhoewel ik dat niet héél erg zou vinden, als hun dan mijn basisingrediënten zouden verzorgen, haha. Hierbij het recept voor de citroen-limoen monchoutaart, aangezien ik weet dat hij lekker is.

Citroen-limoen monchou taart
  • 200 gram bastognekoeken
  • 50 gram boter
  • 3 blaadjes gelatine
  • geraspte schil van 1 citroen en 1 limoen
  • 2 pakjes monchou
  • 1 blik gecondenseerde melk
  1. Verkruimel de koekjes en smelt ondertussen de bodem, meng dit en verdeel over de taartvorm en zet ongeveer 15 minuten in de koelkast om hard te worden.
  2. Rasp de schil van de citroen en limoen en houd 1/3 over voor garnering.
  3. pers de citroen en limoen uit en doe bij de schil
  4. voeg de monchou en de melk toe en meng tot een glad mengsel.
  5. bereid de gelatine volgens de verpakking en meng het met het monchoumengsel.
  6. giet het in een taartvorm en laat ongeveer 6 tot 8 uur in de koelkast opstijven.
  7. garneer voor het opdienen met de rasp.