Pagina's

zondag 14 oktober 2012

Chocoladesoufflé liefde

Ik had in mijn leven nog nooit een chocoladesoufflé gegeten, ik kan het me na vanavond niet voorstellen hoe ik ooit zonder heb kunnen leven. Toen ik het eerste hapje nam hoorde ik bij wijze van spreken engeltjes zingen en lichtte de kamer op. Oké, dit is misschien iets te overdreven maar het smaakte echt hemels!
     Uiteraard was de soufflé niet perfect, zo was die niet vloeibaar van binnen en had die ook hoger kunnen rijzen. MAAR, hij stortte niet in toen ik de oven opendeed en hij smaakte dus echt hemels, voor een eerste keer soufflés maken zeg ik: mission accomplished. Ik had zo mijn vraagtekens bij de bereiding, toen de chocolade gesmolten was en ik de twee eierdooiers toevoegde werd het opeens wel een heel stevig mengsel, niet vloeibaar meer. Misschien was de cognac die in het recept stond, maar die ik eruit gelaten had (ik drink geen cognac en ga ook niet een hele fles kopen voor die 2 druppels) toch van belang geweest. Eiwitten kloppen is ook nog een hele opgave bij mij, ze werden dit keer redelijk snel stijf. Ik had het trucje toegepast door met de binnenkant van een halve citroen door de kom heen te gaan zodat hij vetvrij zou worden. Maar toen kwam het lastigste gedeelte, ze moesten door het chocolademengsel geklopt worden. En volgens mij was het de bedoeling dat die mengsel enigszins vloeibaar moest zijn waardoor het erdoorheen werken van de eiwitten niet zo'n probleem zou zijn. Ik heb het iets 'ruiger' moeten aanpakken, waardoor ik al doorhad dat ik de lucht die ik net in de eiwitten had geklopt, er ook weer enigszins uitsloeg. Nouja, op hoop van zegen heb ik ze in de oven gezet. Ik heb als een klein kindje 14 minuten voor de oven gezeten om te zien hoe dit wonderbaarlijke dessert zich ontwikkelde. Na vijf minuten zat ik al mooie titels voor deze blog te bedenken; 'soufflé 1 tamara 0, soufflédisaster' en ga zo maar verder. Het wilde maar niet rijzen en ik was bang dat ik geen toetje zou hebben. Maar opeens begon die een beetje op te bollen en hij ging steeds een beetje hoger. Na 14 minuten haalde ik ze eruit en waren ze iets boven het bakje gekomen, wel zat er in de bovenkant een scheur. Dus ik pakte zo snel als ik kon mijn camera om fotos te maken voordat de boel zou instorten. Maar het duurde nog wel even voordat ze gekrompen waren tot cakejes formaat. Uiteraard was ik benieuwd of die een vloeibare binnenkant zou hebben dus ik stak er een lepel in, helaas kwam deze er droog uit. Ik nam een hap en was al snel mijn teleurstelling te boven, dit was hemels! Hij was nog langer niet droog, waarschijnlijk als ik hem er 2-3 minuten eerder had uitgehaald, dat ik een vloeibare binnenkant had gehad. Maar nu smaakte die smuïg en licht en zalig! Ik was blij en ook toch wel een beetje trots, ik heb het toch maar gedaan, een chocoladesoufflé gemaakt!




Chocoladesoufflé
voor 2 soufflés

  • 75 gram pure chocolade, in blokjes
  • 12.5 ml cognac (heb ik eruit gelaten want ik had het niet in huis)
  • 3 el suiker
  • 2 eierdooiers, op kamertemperatuur, losgeklopt
  • 3 eiwitten, op kamertemperatuur
  • slagroom, stijfgeklopt om erbij te serveren
  1. Verwarm de oven voor op 190 graden. Vet twee ramequins in met boter, beboter de randen verticaal, dit helpt het rijsproces. Bestrooi de binnenkant met suiker en schud het teveel eruit.
  2. Smelt de boter au-bain-marie met de cognac en 1.5 el suiker. Neem de kom van het vuur en roer de eierdooiers met een houten lepel door de chocolade.
  3. klop met een mixer de eiwitten schuimig en voeg langzaam 2 el suiker toe. Mix tot er stijve pieken ontstaan. Roer een derde van de eiwitten door de chocolade; spatel de rest er luchtig door.
  4. Schenk het beslag in de vormen. Tik ermee tegen/op het aanrecht om eventuele luchtbellen te verwijderen. Zet de vormen op een bakplaat of rooster in de oven.
  5. Bak de soufflés 10-15 minuten tot ze mooi gerezen zijn. Open onder geen beding de oven, dan zullen ze instorten! Zet ze op aparte bordjes en serveer met wat slagroom. Serveer ze meteen want zodra ze afkoelen zakken ze in.
Deze soufflé is trouwens glutenvrij! Zelf heb ik geen last van glutenallergie maar voor de mensen die hier wel last van hebben kunnen dit gerecht met een gerust hart eten.
ze zakken snel in, maar de smaak blijft gelukkig hetzelfde

de binnenkant, niet vloeibaar maar wel smuïg!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten