Al een paar weken geleden heb ik mij weer eens gewaagd aan hartige cupcakes. Aangezien de prei toen in de aanbieding was bij de Lidl besloot ik daar iets mee te doen. De combi was eigenlijk snel bedacht, prei, ham, kerrie, top! Ik gebruikte het recept van prei-champingonmuffins uit het Hummingbird bakboek maar verving dus de champignons door ham en voegde er zelf kerrie aan toe. Terwijl ik het beslag maakte bleef het best dik en voegde ik beetje bij beetje meer melk toe. Maar dit resulteerde er in, (hartstikke dom natuurlijk achteraf) dat de verhoudingen niet meer klopte en ik nogal aparte muffins kreeg. Ze waren niet zo mooi 'ontploft' en ook de structuur was wat anders. Muffins of cupcakes kon ik ze niet echt meer noemen, dus besloot ik voor rotsjes te gaan, want daar leken ze toch nog wel het meest op. Qua smaak waren ze nog prima, ik heb ze alle zes in me eentje opgegeten als ontbijt, bij de lunch of gewoon als tussendoortje. Maar ik moet toch echt even opzoek naar een ander recept om ze ook een beetje presenteerbaar te maken voor andere mensen.
Want presentatie is een belangrijk element als je dingen maakt voor andere mensen! Want jaaa, dat doe ik ook wel eens! Zo vroeg een vriendin mij twee weken geleden of ik misschien de regenboogtaart nog een keer wilde maken voor de verjaardag van haar tweelingbroertje en zusje. Ze zou de onkosten dekken plus een extraatje, nou daar zei ik geen nee tegen! Ik had tenslotte toch al alle kleurstoffen in huis. Zaterdagmiddag ging ik ermee aan de slag, ik dacht een beetje in tijdnood te komen doordat het flyeren s'ochtends een beetje uitliep en ik om half 7 s'avonds alweer moest werken. Dus ik begon haastig met het beslag, de mixer had het er maar zwaar mee, hij maakte maar vreemde geluiden maar hij heeft het volgehouden! Toch denk ik dat het tijd wordt voor een nieuwe handmixer. Toen het beslag af was kon ik mij weer uitleven met de kleurstoffen, het blijft gewoon leuk!
 |
| Je wordt toch spontaan vrolijk van al die kleurtjes |
Het scheelde echt enorm dat ik hem al een keer eerder gemaakt had, daardoor wist ik precies welke hoeveelheden ik nodig was en oventijd, dus eigenlijk gingen de zes lagen nog best vlot! Ik besloot hem zondagochtend af te werken omdat de botercrème anders nog wel eens ranzig zou kunnen worden. Dus zondagochtend half 10 ging de wekker en had ik een lekkere ochtendgymnastiek met botercrème maken en het versieren van de taart. Ik word er steeds handiger in met dat afwerken met botercrème, al is er nog steeds ruimte voor verbetering. Om half 1 werd de taart opgehaald door de vriendin en was het afwachten wat ze ervan vonden. De volgende dag kreeg ik te horen dat die in de smaak gevallen was en dat iedereen mij complimenteerde met de taart. Nou, dat is nog eens mooi om te horen toch!
Morgen komen er twee vriendinnen uit, het uitgelezen moment om weer eens iets te bakken. (Ik bak echt veel te weinig op het moment, volgende week gaat daar verandering in komen. Dan ga ik woensdag naar mijn ouders tot zaterdag en dan ben ik toch zeker van plan iedere dag wel iets te bakken. Dus verwacht volgende week regelmatig blogs!) Nu maar eens bedenken wat ik morgen zal gaan maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten